W 30 dni dookoła Półwyspu Iberyjskiego, czyli korrida, porto oraz kameleony część 4

Dzień 17 Lizbona – Tarifa (663km)

Podróż tego dnia była dość męcząca, ponieważ dogorywający łańcuch zaczynał wydawać z siebie coraz to głośniejsze odgłosy. Dodatkowo nawigacja GPS ostatecznie odmówiła posłuszeństwa wyświetlając „błąd pamięci”. Na szczęście mieliśmy ze sobą klasyczną mapę, na której zawsze można polegać. Im bliżej Tarify, tym zmagaliśmy się z większym wiatrem, co skutecznie zachęciło mój motocykl to picia bez opamiętania wielkich ilości paliwa. W miarę zbliżania do celu na horyzoncie wyrastało coraz to więcej elektrowni wiatrowych. Ostatecznie w okolicach Tarify trzeba by było je liczyć w tysiącach.

Po przyjeździe na kemping zrezygnowaliśmy z wieczornego zwiedzania Tarify, ponieważ chcieliśmy odpocząć przed wycieczką na Gibraltar. Dodatkowo kilka lat wstecz mieliśmy już okazję odwiedzi to miejsce, wiec nie chcieliśmy marnować czasu.

Dzień 18 Tarifa – Gibraltar – Los Castillejos (233km)

Po porannej pobudce i szybkim śniadaniu udaliśmy się w kierunku Gibraltaru. Po drodze udało nam się zaliczyć kilka fajnych zakrętów i po chwili byliśmy już na miejscu. Góra Gibraltarska jest widoczna z daleka, więc łatwo był tam trafić, nawet bez GPS’a. Przed granicą był dość długi korek samochodów, który na szczęście udało się ominąć. Samo przejście posiadało oddzielny przejazd wyłącznie dla jednośladów. Nie omieszkaliśmy z niego skorzystać. Stojąc w kolejce zauważyliśmy, że skutery przejeżdżające przez granicę są dość skrupulatnie kontrolowane.

Strażnicy zaglądali we wszystkie schowki i zakamarki. Obawiałem się tego i u mnie, ponieważ mogło by to być dość kłopotliwe przy takiej ilości bagażu. Na szczęście pan strażnik pomyślał podobnie i po zobaczeniu  paszportów i rejestracji puścił nas bez kontroli. Ku naszemu zaskoczeniu, okazało się konieczne przejechanie przez pas startowy lotniska w celu dojechania do samego miasta. Przejazd posiadał szlabany podobnie jak przejazd kolejowy, które w momencie pojawienia się samolotu były opuszczane. Swoją drogą ciekaw jestem, czy gdzieś w Europie można spotkać podobne rozwiązanie. Następnie udaliśmy się pod kolejkę linową wjeżdżającą na Skałę Gibraltarską. Po zapoznaniu się z ofertą kolejki i lokalnych przewodników wybraliśmy samodzielny wjazd motocyklem. Opcja taka jest dwukrotnie tańsza od dwóch poprzednich wariantów, a dodatkowo można się przejechać po rezerwacie małp własnym motocyklem. Zanim jednak udało nam się trafić do wjazdu do parku pomyliliśmy drogę i okrążyliśmy całą wyspę. Nie było to jednak wielką uciążliwością, ponieważ trwało około 20 minut i pozwoliło nam zrobić kilka fajnych zdjęć.

Po wjeździe do parku udaliśmy się drogą w stronę szczytu. Pierwsze co rzuciło nam się w oczy to duża liczba małp łażących swobodnie między ludźmi. W sumie to fajnie było popatrzyć na ich wygłupy i zabawy. Szkoda tylko, że nie poświeciliśmy na to więcej czasu, ponieważ to chyba jest jedną z główniejszych atrakcji tego miejsca. Dobrze, że nie przyszło nam do głowy dokarmiać tych małp, ponieważ, jak się potem okazało, grozi za to kara 20000zł!

Następnie udaliśmy się w kierunku jaskini, która okazała się mało atrakcyjnym miejscem. Wprawdzie była fajnie oświetlona i przygotowana do zwiedzania, ale jej rozmiary wypadały najzwyczajniej blado w porównaniu do takich znanych miejsca jak na przykład Postojanska Jama w Słowenii. Po wyjściu z jaskini przemieściliśmy się bezpośrednio do tuneli z czasów oblężenia Gibraltaru oraz II Wojny Światowej. Pominęliśmy wejście na punkt widokowy na szczycie, które jak doradził nam ochroniarz, nie miało sensu przy takiej pogodzie. Tunele te okazały się czymś w rodzaju ścieżki historycznej, w której wraz z zagłębianiem się można było zapoznać się z historią konfliktów wojskowych na Gibraltarze. Myślę, że to miejsce mogłoby zaciekawić wielu fanów historii. Dodatkowo w środku znajdują się ciekawe rekwizyty w postaci armat i innych urządzeń wykorzystywanych w tamtym czasie.

Nie zabrakło także tablicy upamiętniającej tragiczną śmierć generała Władysława Sikorskiego, który zginął podczas katastrofy lotniczej w 1943 właśnie na Gibraltarze. Po wyjściu z jaskini kolejny raz przywitały nas małpy. Z jedną z nich próbowałem się nawet zaprzyjaźnić.

Widocznie nie miała na to chęci. Zrobiła groźną minę i chciała się na mnie rzucić. Lepiej więc chyba trzymać się od nich z daleka. Z tarasu widokowego udało się uchwycić część pasa startowego oraz rzeczone szlabany. Przy wyjeździe udało nam się nawet zobaczyć jak to funkcjonuje w praktyce, ale o tym za chwilę.

Dalej udaliśmy się do wioski demonstrującej warunki życia na skale Gibraltarskiej w okresie oblężenia, które jak łatwo się domyśleć były bardzo ciężkie. Była to ostatnia atrakcja na naszej drodze w rezerwacie, więc postanowiliśmy wyjechać z Gibraltaru w kierunku Malagi. Zanim jednak dotarliśmy z powrotem do granicy musieliśmy przekroczyć pas startowy. Zaraz po jego przejechaniu zamknęły się za nami szlabany, więc szybko zdecydowaliśmy się zatrzymać. Po chwili oczekiwania wylądował samolot British Airways zagłuszając wszystko w okolicy, łącznie z festiwalem muzycznym odbywającym się nieopodal.

FILM: lądowanie samolotu na Giblartarze

Dalsza część podróży przebiegła bez zakłóceń. Pomimo braku sprawnej nawigacji nie potrzebowałem mapy, ponieważ jechaliśmy tą samo trasą co kilka lat wcześniej samochodem. Fajnie było wracać na „stare śmiecie”, czyli tam gdzie zrodził się pomysł całej wyprawy! W końcu w godzinach popołudniowych dojechaliśmy do Los Castillejos.

Dzień 19, 20, 21 Los Castillejos (0km)

Pobyt w tej urokliwej Hiszpańskiej wiosce miał na celu odpoczęcie przed drogą powrotną do domu. Sprzyjała ku temu atmosfera oraz urokliwe położenie tego miejsca. Fajne były też same kwatery, które imitowały klasyczne Andaluzyjskie domostwa. W tych dniach w głównej mierze zajęliśmy się wylegiwaniem nad basenem i nie robieniem niczego konkretnego. Trzeba przyznać, że plan został zrealizowany w 110%. Wolne chwile poświęcaliśmy na kontemplację z przyrodą oraz spacerach do restauracji. Raz nawet udało nam się sfilmować kameleona, którego do tej pory widywaliśmy jedynie w ZOO.

FILM: kameleon, Los Castillejos, Hiszpania

W międzyczasie został także rozwiązany problem układu napędowego mojego motocykla, który został wymieniony w zaprzyjaźnionym warsztacie na nowy wysłany z Polski. Takie rozwiązanie okazało się zdecydowanie tańsze od zakupu na miejscu. Dodatkowo udało się zreanimować GPS przy pomocy komputera z internetem za pomocą aktualizacji mapy.

… cdn

W 30 dni dookoła Półwyspu Iberyjskiego, czyli korrida, porto oraz kameleony część 1 >>>
W 30 dni dookoła Półwyspu Iberyjskiego, czyli korrida, porto oraz kameleony część 2 >>>
W 30 dni dookoła Półwyspu Iberyjskiego, czyli korrida, porto oraz kameleony część 3 >>>
W 30 dni dookoła Półwyspu Iberyjskiego, czyli korrida, porto oraz kameleony część 5 >>>